Minder dan 5 seconden verschil na een race rond de klok tussen de winnaars en hun verdienstelijke achtervolgers: de 12 Uren van Spa 2010 gaat ongetwijfeld de geschiedenis in als een van de boeiendste edities. Steve Vanbellingen, Harry Stoeltie en Ruben Maes hadden uiteindelijk het laatste woord. Een ontketende Ruben Maes nam in een fantastische eindsprint de maat van Eric van de Poele en bezorgde zo KS Motorsport de zege. Een half uur voor de finish lijkt de race beslist. Veel waarnemers hadden voorspeld dat de wagen kinderziektes zou hebben, maar de Volvo S60 Silhouet draait vooraan als een Zwitsers uurwerk. Eric van de Poele controleert het gebeuren.
Met 1.30 voorsprong op Ruben Maes moet hij geen risico's meer nemen, al draait de jonge piloot van KS Motorsport op dat moment "kwalificatietijden" aan het stuur van de BMW M3 die tijdens de laatste pitstop werd voorzien van vers rubber. In de stand van Volvo klaren de gezichten op en valt de spanning stilaan weg, maar de race is nog niet afgelopen...
Ultieme ommekeer
Exact. 11h33 na de start rukt de safety-car uit om de baanposten toe te laten de BMW 123i van Julien Buffet te evacueren, want de wagen is op een gevaarlijke plaats gestrand. Het verschil tussen de twee leiders smelt als sneeuw voor de zon. Bij de restart heeft de BMW nog amper een vijftiental seconden achterstand op de Volvo. « VDP » gaat tot het uiterste, tast diep in zijn reserves en benut al zijn ervaring, maar er is niets aan te doen. Zijn jonge rivaal nadert zienderogen aan het ritme van 2 tot 3 seconden per ronde. Wanneer de leiders voor de voorlaatste ronde de bocht van Blanchimont nemen, zet Ruben Maes de aanval in. Een succesvolle aanval waarmee hij van de Poele van de leiding verdringt. Wellicht dat Eric op dat moment terug aan de 24 Uren van Spa 1992 die hij ook verloor met de finish in zicht...
De hiërarchie verandert niet meer voor de geblokte vlag. De BMW M3 wordt met een erg kleine, maar voldoende voorsprong als winnaar afgevlagd: « Ruben heeft fantastisch gereden. Zijn laatste relais was schitterend,» vertelt Steve Vanbellingen, die intens gelukkig en diep ontroerd is. « Ik droomde al lang van deze overwinning in de 12 Uren, maar in de week voor de race geloofde ik er niet meer in, want we hadden zoveel problemen, met een sortie en het verlies van een wiel tijdens de laatste test. En dan waren er nog de problemen op de andere wagen van team KS in de race. De laatste interventie van de safety car speelde in ons voordeel, maar dan moet je het ook nog kunnen afwerken. Ruben Maes heeft getoond wat hij in zijn mars heeft. Een heel grote mijnheer! »
In het Zweedse kamp is de ontgoocheling enorm nadat de hoop was toegenomen na een prachtige race: « Voor de start zouden we met twee handen getekend hebben voor een tweede plaats, maar naarmate de race vorderde en de wagen prima bleef presteren, begonnen we te dromen van een stunt, » vertelt Vincent Radermecker. « Alles verliep ideaal, tot die ultieme neutralisatie…»
Men zou bijna de schitterende bronzen medaille vergeten van de BMW M3 « niet-Silhouet » van Belicchi-Cremonesi-Lancieri, die even voor halfweg de race wat tijd verloren door een lekke band. Het Italiaanse trio profiteerde van de pech voor Bouvy-Kelders-Verbist, die goed op weg leken naar een zege tot Christian Kelders het slachtoffer werd van een typisch incident van een uithoudingsrace: « Ik maakte me op om een BMW in te halen in de pif-paf toen de piloot brutaal de deur dicht deed. Ik werd in de grindbak gedwongen. Toen ik weer vertrok werkten de koplampen niet, waardoor ik de bandenmuur raakte en de linkervoorkant van de Mégane beschadigde. »
BMW-dubbel in T3, Polderman-Van Lagen soeverein in T2
De top 5 wordt vervolledigd door de winnaars in T3, Dirk Freebird en Nico Verdonck, auteurs van een sterke remonte nadat ze in het eerste kwart van de race problemen hadden met de versnellingsbak. Ze eindigen voor hun teamgenoten Den Boer-Rijnbeek en de twee VW Scirocco's ingezet door WRT, met in volgorde Latinne-Smits-Rostan voor Gosselin-Choque-Choque, die schitterden door hun regelmatigheid. Verder volgen Rosoux-Capocci-Ueberecken, de speerpunten van SEAT, voor Polderman-Van Lagen, schitterend 10de met een Renault Clio die twaalf uur lang aan een hoog tempo draaide. Zij winnen trouwens de klasse T2 voor hun merkgenoten Grouwels-Grouwels-Dubois en Brugmans-Albert-Lamy.
En wat is er gebeurd met de andere tenoren? De eerste grote namen die sneuvelden waren die van Redant-Nilsson-Servais, de ploegmakkers van de latere winnaars. Ze verspeelden hun kansen in de opwarmingsronde, waar hun wagen een wiel verloor, en later moesten ze opgeven door een waterlek.
Bij KIA kenden de drie Pro_Ceed's elk hun problemen: radio defect en een wiel met een eigen wil op de wagen van Moonens-Lémeret-Thiry, gebroken versnellingsbak voor Stéveny-Dockerill en de radiator doorboord door een steen op de wagen van Wauters-Van Hooydonk-Heylen, die toch nog in de achtervolging gingen en een 13de plaats behaalden. De delegatie van Gomez Compétition besliste om het strijdtoneel te verlaten nadat twee van hun drie wagens een wiel verloren hadden.
Eervolle vermeldingen verdienen zeker ook Viron-Richard-Bordet, de winnaars in de klasse S2, en Naniot-De Ridder-Pilette, die de finish van deze race rond de klok haalden met hun kleine Toyota Yaris.
Uitslag : 1. Vanbellingen-Stoeltie-Maes (BMW M3 Silhouet) 259 ronden ; 2. Radermecker-van de Poele-Huff (Volvo S60 Silhouet) op 04.932 ; 3. Belicchi-Cremonesi-Lancieri (BMW M3) op 5 ronden ; 4. Bouvy-Kelders-Verbist (Renault Mégane) op 10 ronden ; 5. Freebird-Verdonck (BMW 320d) op 12 ronden, 1ste in T3 ; 6. Den Boer-Rijnbeek (BMW 320d) ; 7. Latinne-Smits-Rostan (VW Scirocco) op 13 ronden ; 8. Gosselin-Choque-Choque (VW Scirocco) op 15 ronden ; 9. Rosoux-Capocci-Ueberecken (SEAT Leon) op 17 ronden ; 10. Polderman-Van Lagen (Renault Clio) op 20 ronden, 1ste in T2 ; 11. Adriaenssens-Van Riel-Colman (SEAT Leon) op 23 ronden ; 12. Grouwels-Grouwels-Dubois (Renault Clio) ; 13. Wauters-Van Hooydonk-Heylen (KIA Pro_Ceed Silhouet) ; 14. Viron-Richard-Bordet (Touring Cup) op 26 ronden, 1ste in S2 ; 15. Chaillet-Vannerom-Galand (SEAT Leon) op 27 ronden ; 16. Brugmans-Albert-Lamy (Renault Clio) ; 17. Voet-Van den Broeck (Renault Clio) op 29 ronden ; 18. Franck-Hoffeld-Kellen (SEAT Leon) ; 19. Daerden-Van Kelst (Honda Civic) op 30 ronden ; 20. Cuyvers-Cuyvers-Reyskens (BMW M3) ; 21. Kerkhove-Gabriel-Vermeeren (Renault Clio) op 36 ronden ; 22. Schmit-Schmit-Barthe-Dumont (BMW 130i) op 37 ronden ; 23. Glorieux-Nelissen Grade-Van Hamme (Renault Clio) ; 24. De Maeyer-Bruynoghe-De Graef (Honda Civic) op 38 ronden ; 25. Bonneel-Léonard-Lequeux (Renault Clio) op 40 ronden ; 26. Buffet-Buffet-van der Straten (BMW 132i) op 41 ronden ; 27. Stevens-Van Bael-Dodémont (Renault Clio) op 44 ronden ; 28. De Latre du Bosqueau-Roustan (Touring Cup) ; 29. De Hoen-Poelmans-Frijns (Renault Clio) op 52 ronden ; 30. Lémeret-Moonens-Thiry (KIA Pro_Ceed Silhouet) op 53 ronden ; 31. Naniot-De Ridder-Pilette (Toyota Yaris) op 56 ronden, 1ste in T1 ; 32. Brugma-Morlet-Goffard-Schmitz (Renault Clio) op 61 ronden ; 33. Maillet-Dussoul-Borner (Renault Clio) op 62 ronden ; 34. Jordens-Weyens (Ford Mondeo) op 76 ronden ; 35. Sluys-Renmans-De Neef-Van der Biest (BMW 120d) op 79 ronden ; 36. Shelton-Shelton-Keen (BMW M3) op 80 ronden ; 37. Franchi-Vannerum-Warroquiers (Jaguar X-Type Silhouet) op 82 ronden ; 38. Maillet-Dubois-De Keijser (Audi A4 Silhouet) op 86 ronden ; 39. Stéveny-Dockerill (KIA Pro_Ceed Silhouet) op 97 ronden ; 40. Van Rompuy-Van Rompuy-Jeuris (SEAT Leon). Snelste ronde : Bouvy-Kelders-Verbist (Renault) in 2.28.385. Kampioenschap (officieus) : 1. Bouvy 103,5 pts ; 2. Vanbellingen 86 ; 3. Radermecker-van de Poele 74,5 ; 4. Kelders 72,5 ; 5. Maes 69 ; 6. Verbist 63,5 ; 7. Stéveny-Dockerill 52,5 ; 8. Freebird-Verdonck 52,5 ; 9. Latinne-Smits 46,5 ; 10. Adriaenssens 40 ; etc.