4 Franse merken waar je nog nooit van had gehoord

En dan hebben we het nog niet eens over de periode van voor de oorlogen, toen de Fransen de autosector domineerden. We hebben hier 4 Franse naoorlogse merken opgesomd die meer dan één liefhebber kunnen verrassen.

Monica

Jean Tastevin was een briljant ingenieur die veel succes had gehad in de zakenwereld. Om zijn passie voor auto’s te verzadigen, besliste hij in 1967 om zijn eigen luxewagen te bedenken om zo de fakkel over te nemen van het gefaalde merk Facel Vega. De naam van het bedrijf was eenvoudigweg een bewijs van de liefde voor zijn vrouw Monique… In 1973 zag de Monica het daglicht. Hij was groot, sportief dankzij een Chrysler-V8 van bijna 300 pk en weldadig uitgerust, maar viel al van bij zijn introductie ten prooi aan de oliecrisis. Hij bleek te duur en te gulzig en er werden er uiteindelijk maar een twintigtal van gemaakt.

DB

Deutsch en Bonnet: twee mannen met totaal tegengestelde karakters. De ene was een discrete en efficiënte ingenieur, de andere een getalenteerde en flamboyante coureur. Samen wisten ze echter van 1947 tot 1962 bergen te verzetten en heel wat overwinningen te veroveren met hun kleine autootjes, met eerst techniek van Citroën en later van Panhard. In 1961 krijgen de twee heren ruzie, omdat de eerst wou vasthouden aan voorwieltrekkers met Panhard-motor terwijl de andere zich wou richten op achterwielaandrijving met centraal ingeplante Renault-motoren. Daardoor startten twee nieuwe avonturen: de Panhard CD en de René Bonnet Djet.

Sovam

Robert Morin was een koetswerkbouwer die zijn atelier aan het begin van de jaren ’30 had opgericht. Als eerbetoon aan zijn vader en in de geest van de voortzetting nam zijn zoon André Morin de zaak over en richtte hij in 1962 Sovam op, de “Société de Véhicules André Morin”. Na een eerste poging met een klein, licht bedrijfsvoertuig stortte André Morin zich op een sportwagen met Renault-motor. De auto kwam onder een gunstig gesternte op de markt, met een behoorlijk elegant silhouet en met zeer performante Gordini-motoren. Maar voor de jaren ’60 had hij wel een heel grote originaliteit: de voorwielen trokken de boel. Ondanks de vele kwaliteiten van het model werd de productie in 1968 gestaakt.

CG

Aan de basis van dit merk ligt een heuse soap… Aan de ene kant stond Amédée Gessalin, een autoliefhebber die trouwde met een zeker mevrouw Chappe, wiens drie broers al even gepassioneerd waren. Het familiebedrijf ontstond net na de oorlog, maar was vooral actief halverwege de jaren ’60, toen zoon Jean Gessalin en zijn ooms beslisten om niet langer koetswerkbouwer te zijn en om zich als een volwaardig constructeur op de markt te gooien. De sportwagens die ze bouwden in hun kleine werkplaats hadden een centraal achterin geplaatste Simca-motor en bleken een forse uitdaging voor de Alpine Renaults. Ondanks die knappe producten ging het bedrijf in 1974 echter op de fles.