Frans
Dertig jaar
Het begon allemaal in 1984, toen Ferrari zich wilde diversifiëren met een project volgens de Groep B-normen van de FIA. Het doel? Een pure racewagen veranderen in een mythische straatauto. Ferrari haalde een gezegende naam opnieuw uit de kast: GTO. Zo werd de 288 GTO geboren.
Verbluffende prestaties
De reglementering eiste een productie van 200 exemplaren. Die hadden geen enkele moeite om een eigenaar te vinden, waardoor Ferrari er uiteindelijk nog 72 meer bouwde om de grote vraag te beantwoorden. De auto presteerde buitengewoon. Door zijn lage gewicht (1,2 ton) en V8 biturbo met 400 pk is hij in staat om 0 tot 100 km/u af te leggen in 4,8 seconden en de magische grens van 300 km/u te doorbreken.
Helaas
De raceversie was bijna klaar. Maar in 1986 besloot de FISA (de toenmalige sportafdeling van de FIA) om te stoppen met de Groep B. De dodelijke ongevallen hadden deze klasse een sombere reputatie bezorgd. De racewagens werden in het museum geparkeerd. Of toch bijna, want Ferrari gebruikte de prototypes om de magistrale F40 te ontwikkelen. Maar dat is weer een ander verhaal.
