Wat is toch het geheim van de motorbouwers die een hoopje ijzer omtoveren tot een muzikaal geheel dat zoveel emoties opwekt? Bij Lamborghini zorgt de aloude V12 voor de emoties, een historische motor die tal van modellen aandreef maar nu samen met de Murciélago naar het museum verwezen werd. Alweer spelen de emissienormen hierin een belangrijke rol. Maar Lamborghini laat het hier niet bij en tovert een nieuwe V12 uit zijn hoed, een krachtbron die even wild is als zijn illustere voorganger.
Buikgevoel
Met een hele resem cijfers bekent Lamborghini meteen kleur. De nieuwe V12, ontwikkeld van een leeg blad, blinkt uit in superlatieven. Uit 6,5-liter cilinderinhoud puurden de ingenieurs 700 pk bij 8.250 tr/min en een koppel van 690 Nm bij 5.500 tr/min. Er is dus nog plaats voor waanzinnig hoge toerentallen.
Het leidmotief van Lamborghini: twaalf cilinders, een grote cilinderinhoud en geen turbo voor een betere gasrespons en meer temperament. Een cruciaal punt was ook de muzikaliteit van de motor. De opwindende klank werd zorgvuldig bestudeerd om zelfs Placido Domingo tot tranen toe te bewegen.
Versnellingsbak
Speciaal voor dit meesterwerkje ontwierp Lamborghini een nieuwe versnellingsbak met zeven versnellingen. Die is gerobotiseerd en verschilt sterk van een manuele bak door het principe toe te passen van de DSG met dubbele koppeling maar met slechts één koppeling. De bak schakelt zelfs tweemaal sneller dan de DSG en is bovendien compact en erg licht