Ja, u leest het goed, de Voyager was de eerste monovolume. Inderdaad, nog voor de Espace. Sindsdien werd zijn belang in het Chrysler-gamma alleen maar groter en groter. Uiteraard bleef de concurrentie niet stilzitten en met overtuigende, inventieve en soms zelfs agressieve modellen zochten zij hun plaats op de markt. Wat de designer er steeds weer toe dwong om creatief te denken en te innoveren. En bij dit nieuwe model hebben ze erg goed hun best gedaan. Niet wat de eerder banale buitenlijn betreft, maar eens je de grote laterale schuifdeuren opent wordt je met nieuwigheden overladen. Chrysler heeft ze voor ons geteld en kwam op niet minder dan 30 stuks uit. Daar moesten we er toch eentje van uittesten.

Meer dan twee ton

Bij de Grand Voyager mag je echt van volume spreken. Het interieur meet zomaar eventjes 5,7 m³, wat het record is voor deze categorie. Met de hand op het hart mag je zeggen dat het een grote jongen geworden is. Hij groeide in alle richtingen, de lengte, de hoogte en de breedte maar het is vooral de wielbasis die met 3,78 meter gigantisch is. Maar die grotere maten hebben natuurlijk hun prijs, en in dit geval is dat het gewicht. Een leeggewicht van meer dan twee ton bewegen is niet zo evident. Later komen we daar nog even op terug. Maar eerst willen we over de nieuwigheden binnenin uitweiden.

Op het dashboard vinden we, dicht bij het stuur, de bedieningspook van de nieuwe automatische 6-bak. Hij is praktisch in gebruik, maar behoudt spijtig genoeg de gewone laterale selectie in de manuele mode. Het instrumentenbord is duidelijk op dat van de 300C geïnspireerd. Het ziet er leuk uit, maar die goede indruk wordt wat teniet gedaan door het gebruik van minderwaardig kunststof. In het midden vinden we het hoog opgestelde multimediascherm. Het MyGIG-syteem is voorzien van een 20 Gb harde schijf waarop je muziek en beelden kan opslaan. Ook Bluetooth-technologie en stemherkenning maken deel uit van het pakket.

Ieder zijn film

De nieuwe Grand Voyager biedt echter meer dan dat, veel meer zelfs. Terwijl andere monovolumes zich tot een in het dak geïntegreerd videoscherm beperken, monteert Chrysler twee afzonderlijke schermen voor de achterpassagiers. Dankzij twee afzonderlijke DVD-lezers kunnen er simultaan twee films of videogames gespeeld worden. Zonder daarbij de andere inzittenden te storen, want het geheel is zelfs met wireless hoofdtelefoons uitgerust. De ouders op de voorzetels, kunnen dus rustig van hun voorkeursmuziek genieten. En dankzij een trizone kan ook de airco individueel ingesteld worden.

Tête à tête

In 2004 werd de Grand Voyager van het ingenieuze Stow’n Go-systeem voorzien. Dankzij zetels die volledig in de vloer verdwijnen als ze worden neergelegd laat dit systeem toe om een volledig vlakke laadvloer te bekomen. Voor het 2008-model gaat Chrysler nog verder en introduceert Swivel’n Go. Concreet wil dit zeggen dat de zetels nog steeds volledig in de vloer verdwijnen, maar dat de stoelen van de tweede rij bijkomend ook om hun as kunnen draaien. Hierdoor is het mogelijk om gezellig een babbeltje te slaan, met het gezicht naar elkaar. Tegelijkertijd kan de centrale console op rails verschoven worden zodat iedereen hiervan kan profiteren. Nog origineler is dat de achterbank elektrisch omgekipt kan worden. Het grote nut hiervan hebben we echter niet kunnen ontdekken. Misschien om een zonsondergang vanuit de koffer te bewonderen, maar voor de rest zien we echt geen toepassingen.


En als hij rijdt…

Technisch gezien evolueert de 2008-versie op verscheidene punten. Buiten de nieuwe automatische 6-bak merken we nog de versterkte structuur op, de herziene ophanging en de verbeterde 2,8 CRD. Deze kreeg piezo-electrische injectoren (voor hogere druk) een geoptimaliseerde turbo (betere reacties) en nog meer... Toch krijgt hij hierdoor geen vleugels, want we dienen ons met 163 pk en 360 nm koppel tevreden te stellen. Waarden die overeenstemmen met wat een goede twee-liter turbo ook levert. Met echter meer dan twee ton op de wielen, komt de motor dus heel wat adem tekort. Daarbij komt nog dat hij vrij luidruchtig wordt tijdens belasting. Toch is er tegenover het vorige model een duidelijke verbetering vast te stellen, maar er is nog ruimte voor vooruitgang. Het is dan ook duidelijk dat je de nieuwe Grand Voyager meer als passagier, dan als chauffeur apprecieert. Wat voor een auto die zich voor de volle 100 % als familiewagen profileert volkomen normaal is.