Ferruccio Lamborghini geloofde rotsvast in het concept van een 2+2-GT met de motor voorin. Zijn eerste auto was bijvoorbeeld op die manier gebouwd. Maar de opvolging van de geweldige 350/400 GT was minder overtuigend. Zo was er de Islero, een coupé die technisch verwant was aan zijn voorgangers maar een te bescheiden koetswerk meekreeg. Een productie van 225 exemplaren tussen 1968 en 1970 was een grote commerciële flop.
Hoekig
Lamborghini zag het probleem in maar liet de moed niet zakken. In 1970 deed het merk een beroep op Bertone om het model een stevige update te geven. Bertone liet zich inspireren door zijn meest recente creaties zoals de Iso Lele, maar het resultaat maakte de verwachtingen niet waar: Marcello Gandini voegde scherpe hoeken toe maar vergat homogeniteit aan het geheel te geven.
Op naar een nieuwe flop
De Jarama had het dus moeilijk. De van de Miura afgeleide V12 met 3,9 liter en 350 pk was geweldig, maar de auto was zwaar, de motor woog teveel op de vooras en zorgde daardoor voor een ruw weggedrag en de twee zitplaatsen achteraan waren bijna onbruikbaar. In 1972 zette Lamborghini alles op alles met de Jarama GTS, met agressievere stijldetails en een motor van 365 pk. Maar ook dat lukte niet.
Vandaag
Er werden 177 Jarama’s en 150 Jarama GTS-versies gemaakt. Daar komt nog een prototype bij van Bob Wallace dat 380 pk produceerde. De Jarama stond lange tijd in de schaduw van de flamboyantere Lamborghini’s. De laatste tijd valt hij opnieuw in de smaak en neemt zijn prijskaartje toe: reken op € 150.000 tot € 170.000 voor een uitstekend exemplaar. Maar vergeet niet: deze auto heeft het onderhoud nodig dat je van een Lamborghini verwacht.