Design is voor een Mini cruciaal en deze 5 deurs-versie heeft de debatten hevig doen oplaaien. Voor wie de stijl en het Mini-concept van de 20ste eeuw heilig is, die zal niet willen weten van de kleine deuren achteraan en de lange wielbasis die ‘m nochtans dat tikkeltje sérieux geven. Met een lengte van ongeveer 4 meter is dit al lang geen ‘mini’ meer. En toch… In zijn Cooper S en SD uitvoering moeten we toegeven dat de designgimmicks zoals de dubbele uitlaat, de chroomaccenten en de grotere luchtinlaten hem toch even goed passen als een stijve bovenlip bij de Britse adel.

Praktisch

Met deze nieuweling richt Mini zich naar gezinnen die net goed nieuws hebben ontvangen en zich volledig storten op een leven dat in grote mate bepaald wordt door kinderen. Qua kofferruimte moet deze Mini met zijn 278 liter niet meer a priori de duimen leggen ten opzichte van zijn concurrenten. Voor de passagiers die achteraan zitten is er ook goed nieuws: de ruimte rond je hoofd en aan je benen is nu voldoende. Maar een derde persoon op de achterbank neerpoten, blijft nog altijd een schending van de rechten van de mens. Bovendien maken de achterste portieren het er niet gemakkelijker op want die zijn vormgegeven op maat van de doorsnee Lilliputter.

Grote paardenstal

Het is geen verrassing dat deze vijfdeurs de motoren van de driedeurs overneemt. Als wij konden kiezen, dan opteerden we voor de meest GT-achtige van het stel en dat is de Cooper SD met automatische versnellingsbak. Die 2.0 diesel zorgt voor 163 (of 170) pk en een maximaal koppel van 360 Nm. In een compacte wagen als de Mini moet dat voor de nodige dosis rijplezier zorgen. Van 0 naar 100 km/u gaat hij in 7,3 seconden en de automatische zesversnellingsbak zorgt ervoor dat accelereren altijd een plezier is.

 Een kleine duw op het rechterpedaal en de Mini laat enthousiast zijn hele paardenstal los, op de voorwielen, zonder dat die aan het slippen gaan, maar met een indrukwekkende versnelling. Voilà, de aspiraties van een grote jongen in een compacte verpakking! De dubbele uitlaat laat het beste vermoeden, maar de dieselmelodie die daaruit komt, laat je verbeelding niet meteen op hol slaan. Op dat vlak leek ons dat de driecilinder van de Cooper D het er toch beter van af bracht.

Nog steeds sympathiek!

In de geschiedenisboeken van Mini zien we een overwinning in Monte Carlo in… 1967! Het valt maar af te wachten in welke mate deze Mini met z’n lange wielbasis trouw kan blijven aan de ziel van de wagen met de kleine wielen. We hadden zo onze bedenkingen, maar nadat we de nieuwe Mini hadden gereden, zijn we gerustgesteld! Ook deze Mini laat zich naar goede traditie met veel bravoure de bocht in gooien. Bocht na bocht blijf je plezier beleven aan het wisselen van de massa van de ene kant naar de andere terwijl de achterpartij niet te beroerd is om wat mee te willen sturen.

Het rijplezier ontlok je eenvoudig, maar het wordt enigszins getemperd door de remmen die beslist beter hadden gekund. Daarnaast zijn de reacties van het stuur te kunstmatig, al moeten we voor de volledigheid erbij vertellen dat de concurrenten het vaak niet veel beter doen. Het goede nieuws is dat de langere wielbasis wel voor een meer comfortabele vering heeft gezorgd.

 Prijzen

Voor onze 16 centimeters en twee achterdeuren extra betalen we 1.000 meer. Dat lijkt niet het einde van de wereld, maar als je naar het uiteindelijke prijskaartje kijkt, dan is dat wel even schrikken. Bijna 30.000 euro voor een Mini Cooper SD met een sportieve automatische versnellingsbak! Wanneer we alle opties erbij nemen die op ons testexemplaren zaten, komen dicht bij 40.000 euro. En dat is geen typefout. En dan waren nog niet alle opties geïnstalleerd…

Aan de benzinepomp neemt de Mini genoegen met 6,5 l/100 km en dat is een zeer correct verbruik voor de prestaties die hij neerzet. Al hadden we - puur gevoelsmatig - toch een verbruik verwacht dat een klein beetje lager lag aangezien het tempo niet verschrikkelijk hoog lag.

Conclusie

Is deze Mini met 5 deuren een Mini voor het hele gezin? Neen, (nog) niet helemaal. Hij is praktischer, ruimer en polyvalenter maar het maakt van hem geen volwaardige gezinswagen. Gelukkig brandt het vuur van de Mini-ziel en het temperament nog steeds hevig. Bij deze Cooper SD krijg je een speels rijgedrag met ruim voldoende punch onder het gaspedaal. Al blijft het jammer om te merken dat de prijs voor deze wagen eerder een select clubje zal worden aangesproken.