Yamaha stortte zich in het verleden al op de custom markt met modellen zoals de Virago en de Dragster. Dit type motorfietsen was de laatste jaren echter minder in trek, maar kijk: sinds kort is de custom weer terug, maar dan in de gedaante van een “bobber”. Voor degenen die nog niet met de term vertrouwd zijn: een “bobber is een motorfiets die volledig ontdaan is van al zijn franjes.
Yamaha heeft zijn huiswerk goed gemaakt voordat het aan de XV950 begon. De Japanse fabrikant heeft geen slaafse kopie van de Sportster gebouwd. Uiteraard is deze XV950 geïnspireerd op het iconische model, maar Yamaha heeft zijn motorfiets wel een eigen identiteit gegeven. Daarnaast speelt Yamaha uiteraard ook in op de grote vraag die dit type eigenaars heeft naar het personaliseren van hun motorfiets. Om die mogelijkheden nog eens extra in de verf te zetten heeft Yamaha aan een aantal specialisten gevraagd om hun creatieve visie op de XV950 los te laten. Het moest aantonen dat de voornaamste limiet die van je budget is en niet die van je creativiteit. Voor de meer rationele motorrijders onder ons, biedt Yamaha ook een hele reeks accessoires aan. Met sommigen daarvan was ons testexemplaar ook uitgerust.
Klassieke high tech
Laag en lang. De Yamaha XV950 is een motorfiets die meteen opvalt, zonder dat hij daarvoor afschrikt. Door zijn lage zadel blijft hij voor iedereen bereikbaar. Zijn klassieke styling wordt ook her en der aangevuld met de juiste high tech onderdelen. Zijn achterlicht bijvoorbeeld is erg retro vormgegeven, maar bestaat wel uit moderne LED-technologie. De snelheidsmeter heeft eveneens een authentiek jasje, maar is wel digitaal uitgevoerd. Andere nieuwe toepassingen zitten onderhuids zoals het ABS waarmee de XV950 is uitgerust. ABS is behoort, net zoals de gasvering, tot de standaarduitrusting van de XV950R. Op ons testexemplaar waren ze als optie toegevoegd.
Black is beautiful
Zwart staat de Yamaha als gegoten en het is dan ook de kleur geworden die over de hele motor wordt door getrokken. Zelfs als je kiest voor een andere koetswerkkleur, weet dan dat enkel de benzinetank een andere kleur krijgt. En met een inhoud van 12 liter neemt het reservoir niet bepaald veel ruimte in beslag. De overige onderdelen van de motorfiets, zoals de motor, frame, velgen, spatborden en uitlaat, blijven zwart. Ook naar chroom moet je hard zoeken. Enkel de behuizing van de koplamp weerspiegelt de omgeving. Het resultaat van die sobere benadering is dat je een motorfiets met een ietwat brutale smoel krijgt. En daar houden we wel van.
Motor
De XV950A was de donormotor voor de tweecilinder. Het blok werd voor de XV950 aangepast om meer karakter te hebben. Hij ontwikkelt een genereus koppel van 80 Nm aan 3.000 tr/min. Het inlaattraject werd verbeterd. De luchtfilter werd 15% kleiner maar levert toch een betere airflow af. Een aangepast ontstekingstijdstip en nieuwe mapping voor de injectie geven de Yamaha betere acceleratieprestaties. De twee-in-een uitlaat sluit nauw aan bij het carter en werd (letterlijk) kort gehouden. Op onze XV was de uitlaat vervangen door een iets virieler exemplaar van Akrapovic.
Opties
Andere opties die uit de dikke catalogus op ons testexemplaar zaten, zijn de luchtfiltercover, het kleine windschermpje, de handvaten en voetsteunen, de zijtassen, het monozadel (dan heb je ook geen voetsteunen voor de duo nodig!) en goudkleurige accenten hier en daar. Aansluitend kun je ook nog kiezen voor spaakvelgen, maar dan moet je wel het ABS missen, en tubeless banden. Verder dragen ook de wave-remschijven en de onderhoudsvriendelijke riemaandrijving van het achterwiel bij tot de geslaagd look van de Japanner.
Rijden
De luchtgekoelde tweecilinder van 942 cc is opgehangen in een dubbel stalen wiegframe dat een belangrijke rol speelt in het bekomen van een zadelhoogte van 690 mm. Het frame is voldoende stijf en geeft toch net de juiste hoeveelheid trillingen door die de motard het karakter van de motor laten voelen zonder dat het onaangenaam wordt.
We zijn doorgaans wat terughoudend wanneer we achter het stuur gaan zitten van een bobber, cruiser, custom of hoe je dit type van motorfietsen ook graag noemt. Maar wanneer we de XV de weg opdraaien, zijn we aangenaam verrast. Toegegeven onze benen zijn wat teveel geplooid, maar onze voeten zitten toch aangenaam naar voren en het stuur valt perfect in onze handen. Het voelt allemaal meteen ‘goed’ aan en da’s eerder uitzondering dan regel bij dit type motorfietsen.
De motor bromt zachtjes bij stationair toerental maar wanneer we een stevige dot gas geven, reageert hij onmiddellijk en kwiek. Het koppel geeft deze tweecilinder een zeer aangenaam rijgedrag in alle omstandigheden. Hij luistert naar de minste vraag van je rechterpols. De rijpositie geeft veel vertrouwen en het is er aangenaam toeven, op twee opmerkingen na: met je rechterknie zit je gauw tegen de luchtfilter aan. Een euvel dat we onder meer ook bij… Harley-Davidson terug zien en, wat ons betreft, niet had overgenomen moeten worden. Wat er bij H-D niet bij hoort, maar wel bij de Yamaha is het feit dat we aan de linkerkant met onze knie te snel tegen de achterste cilinder aanleunen. Maar dat kan in elk geval de rijpret niet drukken. Bij het imago van ‘biker’ hoort nu eenmaal ook het statuut van stoere bink.
Efficiënt en speels
Op de weg spreidt de XV950 een zeer efficiënt en speels rijgedrag ten toon. We komen snel aan de limiet van de belachelijk lage bodemspeling. Die beperkte speling wordt bovendien met een graad of twee ingekort door de optionele, lange voetsteunen. Uiteraard is dit soort motorfietsen niet gemaakt om met het mes tussen de tanden rond te rijden, maar de aangename respons van de motor, de goede zithouding en de prima prestaties van het chassis geven je regelmatig zin om het tempo op te drijven. En met het optionele windschermpje moet je ook van het linkerbaanvak op de autosnelweg geen schrik hebben. Dit is een prima basis als je op zoek bent naar een efficiënte motorfiets die je verregaand wil personaliseren.