Na een eerste, tumultueuze ervaring vorig jaar met een Citroën DS21 namen uw dienaar en zijn sidekick Etienne Ficht opnieuw de handschoen op. Het doel: de specialisten in regelmatigheidsrally’s doen bibberen tijdens de 12 uren van Hoei. Maar met een auto met een even ronkende naam als uitlaat, zijn verrassingen niet uit te sluiten.
Een Matra die zich smijt
Dit jaar viel onze keuze op een Matra Bonnet Jet6. ‘6’ staat niet voor het aantal cilinders, maar voor de evolutie van het model. Tegenover de DS21 van vorig jaar heeft hij een aantal handicaps die in deze wedstrijd voordelig zijn: hij is ouder (uit 1967 in plaats van 1971) en heeft een kleinere cilinderinhoud (1,3 in plaats van 2,1 liter). De blauwe kleur met twee strepen geeft hem bovendien een racetintje, zeer geschikt voor deze wedstrijd. De sfeer is verzekerd dankzij de goed hoorbare centrale motor met evenveel calorieën als de bouillon van oma.
Pittig deelnemersveld
Vrijdag 9 september, avenue Delchambre in Hoei. Voor de verplichte technische controle vormen alle deelnemers een parade en bereiden ze het papierwerk voor. Het begint al goed: we krijgen nummer 51. Op het aperitief mogen we dus zeker niet ontbreken. De andere teams doen ons beven en … watertanden. Alle auto’s zijn goed uitgerust en verkeren in uitstekende staat. Bovendien zitten er een paar zeldzame exemplaren tussen zoals de schitterende Ferrari 250 GTE, twee Jaguar XK120’s, een DKW Sonderklasse, een Alpine A104 en … een andere Matra Jet, nog iets ouder dan de onze.
Onze Matra passeert de technische controle zonder problemen, maar van de drie brandblussers aan boord is er geen enkele nog geldig. Maar dat is al snel opgelost en vergeten. Zeker van ons stuk dromen we al van het podium, de lauwerkransen en de champagne. Kortom, ons humeur is uitstekend.
Lawaai
Zaterdag 10 september 9.50 uur. Aan de voet van het podium voor het talrijk opgekomen publiek bevinden we ons onder de vertrekboog, klaar om de paarden van de Gordini-motor los te laten. De presentatrice spreekt enkele bemoedigende woorden. 5, 4, 3, 2, 1 … en we zijn vertrokken voor een lawaaierige rit. “Mijn oren gaan het nooit drie ronden uithouden!”, schreeuw ik naar mijn passagier. Het rauwe geluid spaart onze oren niet en vanbinnen worden we door elkaar geschud. Ik lijk wel een Nederlander op een Russische berg …
Ik, niet goed?
Terwijl de zon aan de horizon verschijnt en het tropische interieur nog verder opwarmt, begin ik door het roadbook te bladeren. Nu eens laat ik Etienne te vroeg afslaan, dan weer te laat. Of vergis ik me van pagina. Kortom, mijn incompetentie leidt tot spot van omstanders en doet ons flink dalen in het klassement. Schaapachtig besluiten we ons te herpakken in de tweede ronde.
Rise and fall
Klaar voor de tweede ronde. Deze keer geen stommiteiten meer! En de situatie keert. De Matra gaat vlot vooruit. Enkele waarschuwingslampjes lichten op op het dashboard, maar de snelheidsmeter werkt. We volgen het roadbook tot op de letter en maken er een eer van om binnen de voorziene marge aan te komen. Het vertrouwen groeit.
Maar deze keer laat niet uw dienaar maar onze vierwieler steken vallen. Enkele plofgeluiden in de uitlaat had ik al gehoord. Het lijkt niet meer zo goed te draaien, daar achterin. Een blik op de meters verraadt dat er pech op komst is: de ampère- en voltmeter staan in het rood. De batterij laadt niet meer. En wat denk je: natuurlijk geraken we weer achterop. We nemen een kleine pauze om poolshoogte te nemen: alles lijkt op zijn plaats te zitten. Het is de alternator die de handdoek in de ring heeft gegooid. Gezien de grillen van de mechaniek en de nachtelijke etappe die ons nog wacht en die wel eens het uiterste van de batterij zou kunnen vragen, besluiten we wijselijk om terug te keren. Er is nog niets gebroken en dat willen we graag zo houden.
We geven dus forfait, maar dat kan het moreel niet drukken: dit evenement getuigt van een onvergelijkbare klasse en we beleefden zeer leuke momenten. De organisatie was tot in de puntjes verzorgd. We kunnen alleen respect opbrengen voor het werk van het team rond organisator Jean-François Devillers.
Nipt klassement
“Zoals vorig jaar hebben de teams uit de Revival-klasse het algemene klassement gedomineerd”, legt Jean-François Devillers uit. De eerste zeven teams zijn allemaal Revivals, met andere woorden alleen de bestuurder. Het podium bestaat uit Yves Noelanders (Volvo PV544), gevolgd door Jean-Pierre Mondron (Porsche 356 C) en Claude Nidal (BMW Touring). In de categorie Twin (team met twee personen) eindigden Georges Tomsen en Benoît Remion (BMW Touring) voor Fievez/Lys in een BMW 1602 en Duhem/Dubois (Ford Cortina Lotus).
Dit jaar werd opnieuw de prijs Challenge Vittel uitgereikt aan de deelnemer die het minste strafpunten wist te verzamelen bij de passagers aan de Poudrerie de Clermont. De prijs ging naar Yves Deflandre (Austin Healey MKII). Afspraak volgend jaar om de mythe voort te zetten. Hopelijk met meer geluk voor ons.