Français
Volgens sommige mensen is de elektrische auto een zwaargewicht zonder ziel en geluid, die niet kan zorgen voor sportief rijplezier. Maar de Ford Mustang Mach-E wil bewijzen dat die vooroordelen ongegrond zijn, met een nerveus, soms zelfs scherp rijgedrag. Om zijn evenwicht op ijs aan de tand te voelen en te zien hoe hij omgaat met de kou, namen we hem mee om te dansen op het ijs.
Het decor
We zijn in Flaine, een skistation in de Franse Haute-Savoie. Daar vind je een schaatsbaan voor auto's: het grootste ijscircuit van Frankrijk, met een parcours van meer dan 1.000 meter lang en 8 tot 20 m breed. Terwijl de kinderen skiën, kan je hier met je eigen auto aan de slag of plaatsnemen achter het stuur van de bolides van de rijschool (Renault Sport, Subaru, Porsche en zelfs Alpine).
 |  |
Paarden en spijkers
Voor dit evenement haalde Ford de krachtigste versies van de Mach-E van stal: de 351 pk sterke AWD en de 487 pk sterke GT, voorzien van twee motoren en dus vierwielaandrijving (zonder mechanische koppeling tussen voor- en achteras). Het standaard voorziene rubber werd vervangen door Finse spijkerbanden (Nokian Hakkapeliitta 10).
IJzige Mustangs
Het circuit ligt op 1.600 m hoogte, in een vallei waar de zon niet komt. Het wegdek is er daarom de hele winter bevroren. En maar goed ook, want daarom zijn we hier! De thermometer geeft 0°C aan en het is zaak om de batterij niet te snel te laten leeglopen... Batterijen houden niet van de kou: ze verliezen veel van hun reserves in deze omstandigheden omdat de geleiding en de snelheid van de chemische reacties in hun cellen afnemen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de verwarming ook heel wat vraagt van de batterij.
Warm aan de billen!
Om de stroomvoorraad niet te zeer uit te putten, rijden we daarom zonder 'centrale verwarming', met enkel zetel- en stuurverwarming. Omdat onze armen toch hun werk zullen hebben, is de kans dat we het koud zullen krijgen eerder klein... Voor de rest vinden we het vertrouwde interieur van de grote elektrische SUV van Ford, met veel ruimte en een 15,5 duim groot infotainmentscherm. Maar ook met vrij basic kunststoffen voor dit segment... We zitten immers in een Amerikaanse auto (ook al wordt deze Mustang in Mexico gebouwd, of zelfs in China voor de Aziatische markt).
 |  |
Ecologische en geruisloze drifts
Voor deze test krijgen we enkel de 351 pk sterke AWD-versie ter beschikking. Geen probleem, die zal beter driften: hij is meer op achterwielaandrijving gericht omdat zijn achterste motor veel krachtiger is dan de voorste (294 pk tegen 57 pk vooraan, met bijna 85% op de achterkant als de twee motoren samenwerken en een verdeling die kan variëren tot 30/70%), terwijl de twee motoren van de GT hetzelfde vermogen hebben (met een koppelverdeling van 50/50% en in sommige gevallen tot 40/60%).
Voor we ons wagen aan de eerste ronde, schakelen we alle elektronische hulpmiddelen uit (sinds kort kan ook de ESP volledig uit op de 351 pk sterke AWD-versie). Bij het accelereren komen we geen vermogen tekort (op droog wegdek sprint deze versie van 0 naar 100 km/u in 5,1 seconden). Gezien de beperkte grip en het meteen beschikbare koppel van 580 Nm, gaan we meteen glijden. Eerder brutaal zelfs. Driften zonder bandenrook en zonder geluid… het is wat onwennig, maar niet vervelend.
 |  |
Zwaar geschut!
Wat minder aangenaam is, is het algemene gebrek aan rijgevoel: de besturing is niet erg communicatief en het rempedaal niet erg precies te doseren (dat is het geval bij de meeste elektrische auto's). En vooral: hij weegt 2,2 ton! In deze glibberige omstandigheden is de inertie duidelijk voelbaar bij het remmen, het aansnijden van de bochten en tijdens fases waarin er tegengestuurd moet worden.
 |  |
Moraal van het verhaal?
We onthouden dat je met een elektrische auto wel degelijk op ijs kan driften (zeker met deze Ford, waarvan de vierwielaandrijving duidelijk een achterwielaangedreven karakter heeft), maar dat je gehinderd wordt door het gewicht, waardoor je meer moet anticiperen en behoedzamer moet omspringen met het stuur. De conclusie is dat om met volle plezier op het ijs te gaan dansen met een elektrische auto, je maar beter de juiste partner kiest (één met een goed gebalanceerd onderstel), het juiste schoeisel aantrekt (spijkerbanden) en niet te brutaal moet worden. En de danssessie zal ook vrij kort zijn: bij stevig rijden in de kou verbruikte onze Mustang Mach-E tussen de 65 en 99 kWh/100 km, waardoor er ondanks de grote batterij (99 kWh bruto en 88 bruikbaar) amper zo'n 90 tot 135 kilometer rijbereik overblijft... zonder verwarming dan nog. Gelukkig verbruikt de Mach-E in het dagelijks gebruik natuurlijk een stuk minder.
