Sinds 1977 hebben we tal van PX modellen voorgeschoteld gekregen. De laatste echte Vespa volgens de puristen. De PX heeft net zoals zijn voorgangers de zelfdragende romp in staal, de laterale motor en versnellingsbak met bediening aan het stuur behouden. In 2007 verdween dit historisch model uit het straatbeeld, deels het gevolg van de strenge Euro3 norm. Maar legendes vergaan niet en de PX bleef in Indië verder bestaan dankzij LML. Ze ginder zelf een stapje verder gegaan door de originele motor te vervangen door een viertakt versie, voorzien van vier versnellingen. Blijkbaar heeft dit bij Piaggio de nodige reactie uitgelokt om een Euro3 gehomologeerde PX op de markt te brengen.
Dezelfde!
Hoe hebben ze dit klaargespeeld? Moeilijk om te zeggen want hij lijkt als twee druppels water op zijn voorganger. Piaggio heeft een katalysator gebruikt en heeft de motor wat bijgesteld ... laat het ons daar bij houden en hem in wat meer detail te bekijken. Alles ziet er identiek uit en het enige detail dat meteen zichtbaar is aan deze PX is de kleine remschijf voor het voorwiel. Verder hangt de motor nog steeds aan de rechterkant van het achterwiel, het reservewiel aan de rechterkant - ja de PX heeft drie wielen ! - versnellingen en koppeling aan de linkerhendel, rempedaal voor de achterrem, en olie en benzinetank onder het zadel. Alles is hetzelfde gebleven. Geen opbergruimte onder het zadel dus, en een minimalistisch dashboard met een kilometerteller, dagteller inbegrepen en brandstofmeter, vier verklikkerlichtjes en daarmee basta !
Andere tijden …
Veel indrukwekkender voor wie de huidige scooters gewoon zijn is de wespentaille van deze “wesp” ! Naast de recentere Vespa GTS ziet de PX er minuscuul uit, maar hij weegt dan ook maar 104 kg. De Vespa PX lijkt op maat gemaakt om het stadsverkeer te trotseren, en niet alleen in Rome. Wie enkel een automatische scooter gewoon is zal wel even de tel kwijt zijn, en dat is dan nog licht uitgedrukt ook! Schakelen met een PX heeft meer weg van een motor, maar dan wel met een lichtgewicht, uiterst kleine wieltjes en een voorvork dat meer weg heeft van een pendel dan iets anders. Eens je de PX aan het rijden hebt gekregen moet er ook nog geschakeld worden, en liefst zonder zich te vergissen van richting bij het draaien van de pols. Iets dat gewoon onder de knie gekregen moet worden, maar daarna scheurt deze historische Vespa als geen ander door het stadsverkeer. Toch worden we snel weer met de realiteit geconfronteerd als ons historisch model te maken krijgt met onze (meestal) gladde straatstenen !
… een ander soort plezier !
Met zijn kleine wieltjes, voorvork aan de lichte kant en een remschijf dat maar moeilijk te beheersen valt is de nieuwe Vespa PX geen voorbeeld van stabiliteit, en een ritje met deze “wesp” is geen lachertje! U hebt het vast begrepen, de PX zend ons terug naar een tijdperk dat maar weinig onder ons hebben gekend en waar veel meer ervaring voor nodig is dan voor het rijden met een moderne Vespa. De PX is op zowat elk vlak achterhaald, maar heeft het echt nut om hem met moderne scooters te vergelijken? Wij zien hem eerder als een statement, en manier om dagelijks met een collector item (proberen) te rijden, zonder de gebruikelijke problemen van een oldtimer. En geloof ons vrij, hij is al die nadelen meer dan waard ... .
De Vespa PX bestaat bij ons in een 125 en een 150 cc versie met een prijskaartje van respectievelijk 3,459 en 3,699 €. Het enige verschil is de boring en de cilinderdiameter.