Presentatie
Frontaal ziet de CLC er erg verleidelijk uit. Hij is duidelijk op de nieuwe C-klasse geïnspireerd maar krijgt ook een sportieve look mee. Het middendeel is identiek aan dat van de vorige versie, maar we kunnen de integratie toch erg geslaagd noemen. Van de achterzijde zijn we minder overtuigd. Bij de oude generatie werd de achterruit door een spoiler in tweeën verdeeld terwijl de kleinere lichten voor wat finesse zorgden. Nu ziet de achterkant er te massief en wat overladen. Bij de Coupé was de zichtbaarheid rondom trouwens heel wat beter. Achteruitrijsensoren zijn dus een must.
Motor
Maar ook de motoren veranderden niet en dat is dubbel jammer. Het zijn drie versies van eenzelfde blok met 2,1 liter inhoud. Het geleverde vermogen kunnen we met 122 tot 150 pk eerder matig noemen. Wij reden met de krachtigste versie met 150 pk en 340 Nm bij 2000 toeren. Mercedes claimt erg goede prestaties van deze wagen. Een top van 219 kmh en de sprint van 0 tot 100 in 9,4 seconden zijn mooie waarden. Deze waarden werden met de automaat gemeten die met zijn 5 versnellingen eerder voorbijgestreefd is tegenover de nieuwe 7G-Tronic.
Bij het vertrek doet de motorsound aan … een taxi denken. Voor het geluid moet je het dus al niet doen. Met zijn 150 pk’s heeft de motor uiteraard geen moeite de 1550 kg van onze knapperd vlot voort te bewegen. Maar die overjaarse automaat, tja… Hij werkt wel erg zacht, maar komt toch levendigheid en intelligentie tekort om echt te kunnen voldoen. Maar… de CLC is wel zuinig. Hij komt gemiddeld met 8 liter toe en voor een dergelijke wagen is dat helemaal niet slecht.
Wegligging
Het onderstel mag dan niet meer van de jongsten zijn, toch kan de CLC een dynamisme voorleggen waar veel pseudo-sportievelingen jaloers op zijn. Hij voelt stabiel en veilig aan maar tegelijk ook levendig en precies wanneer het nodig is. De stuurinrichting kent dat typische Mercedes-flou rond de middenstand maar dat doet toch geen afbreuk van de uitstekende indruk. De demping slaagt erin om de bewegingen van de koets goed te beheersen, maar dan wel ten koste van een pijnlijke ruggengraat.
Comfort
Ah ja, de CLC is behoorlijk hard opgehangen. En de optionele lederen bekleding van de stoelen is niet van die aard dat het de bilan komt verbeteren. Opletten voor de putten dus… We zeiden al dat de motor niet al te mooi klinkt maar gelukkig dringt het geluid niet te sterk in het interieur. Wat interieurruimte betreft weten we niet goed wat we moeten besluiten. Vooraan zit je goed en ruim, maar achteraan gaat het er heel wat meer bekrompen aan toe. De afwerking is natuurlijk uitstekend, maar toch dient gezegd te worden dat sommige kunststofdelen de naam Mercedes niet echt eer aandoen. Geen opmerkingen over de rijpositie: hoe groot je ook bent, iedereen vindt wel een perfecte plaats.
Prijzen en uitrusting
Met een prijs van 33.452 € kan je de CLC geen cadeau noemen. Want een aankoop leidt haast verplicht langs de ellenlange en stevig geprijsde optielijst. Metaalkleur komt op 914 €, lederen stuur en versnellingspook kosten 241 € terwijl een partikelfilter met 605 € wil vergoed worden. Een lederen bekleding tikt met 1951 € behoorlijk aan en ook een radio met MP3, Bleutooth en uitwendige bron laat de rekening met 908 € oplopen. VV2-alarm komt op 488 €, lichtmetalen velgen kosten tussen de 703 en 3153 € en dan spreken we nog niet van de verscheidene comfort-, luxe- of sportpacks. Geen wonder dus dat onze testwagen meer dan 50.000 € moest kosten.
Conclusie
Het eindoordeel is gemengd. De “recyclage” heeft de CLC aan de tand des tijds aangepast, maar dan enkel op esthetisch vlak. Gelukkig is het rijplezier nog steeds aanwezig, vooral dankzij het goede onderstel. Maar de prijs die je voor dit moois moet betalen is te hoog. De CLC is helemaal geen slechte auto, maar een dergelijk tarief lijkt ons toch overdreven…