De Amerikaanse politiefilm Bullitt kwam in 1968 op de markt. Hij is gemaakt door Peter Yates met hoofdrollen voor Steve McQueen, Robert Vaughn en Jacqueline Bisset. De film was een onmiddellijk succesnummer en blijft een van de klassiekers in zijn genre. Hij werd vooral beroemd door de achtervolgingsscène door de straten van San Francisco, die meteen een van de meest memorabele scènes uit de filmgeschiedenis is geworden.
Realistisch blijven
De filmmaker wou voor deze scène anders doen dan wat tot dan gebruikelijk was in de cinema en koos voor een meer realistische en ritmische stijl. Yates en zijn team maakten dat waar dankzij slim gekozen filmhoeken en een montage die erin slaagt om de kijker op het puntje van zijn stoel te houden. De film kreeg in zijn tijd trouwens de Oscar voor de beste montage.
De scène duurt in totaal 10 minuten en 53 seconden. Enkel voor deze scène zijn twee exemplaren gebruikt van de Ford Mustang Fastback V8 GT 390 uit 1968. Warner Bros kon ze lenen als gevolg van een commerciële overeenkomst. Ford leende ook twee Galaxy’s uit voor de achtervolging, maar de producers vonden die te zwaar om van de heuvels van San Francisco te springen. In de plaats daarvan gaven ze de voorkeur aan de Dodge Charger Magnum V8 uit 1968, die levendiger was.
De regisseur vroeg om aan 120 tot 130 km/u te rijden, maar de auto’s haalden soms snelheden van 180 km/u. Het filmen van de sequentie van zo’n 11 minuten nam drie weken in beslag. McQueen, een ervaren racer, zat aan het stuur in de scènes waar de auto’s dicht bij elkaar komen terwijl stuntverantwoordelijk Carey Loftin voor de achtervolging en de andere gevaarlijke capriolen de stuntman en motorracer Bud Ekins inhuurde samen met de gebruikelijke stuntvervanger voor McQueen, Loren Janes.
Montagefoutjes
Oplettende toeschouwers zullen zien dat dezelfde scène verschillende keren opnieuw voorbij komt (vooral dan die waar een groene Kever wordt ingehaald bij een afdaling), maar dan vanuit verschillende hoeken. Ook het aantal wieldoppen op de Dodge verschilt nogal eens per shot: eerst 4, dan 3 en dan 2 (nadat er telkens een verloren ging in de krappe bochten van de wegen van San Francisco), vervolgens weer 3 en tot slot terug 4 wanneer de Dodge zijn race eindigt in een tankstation.