Zoals wel vaker in het verleden wou Renault origineel uit de hoek komen met zijn roadster Wind, die ondertussen alweer tien jaar geleden werd onthuld. Technisch gezien stond het sympathiek smoelende speeltje op het uitstekende chassis van de Twingo II. De ontwerpers kozen resoluut voor een originele look waardoor het model een frisse bries deed waaien in het toenmalige autolandschap. Een ander bijzonder element was zijn harde wegklapdak, dat een pirouette maakte om in de koffer te verdwijnen. Al die zaken gingen gepaard met een zacht prijskaartje, waardoor deze auto alles had om in de smaak te vallen. Maar de geschiedenis besliste er anders over.
Het succes van de Wind werd geremd door een aantal factoren. In de eerste plaats was er zijn originele uiterlijk, dat vooral een jong publiek moest verleiden. Daardoor mist Renault een meer gegoed publiek, dat de voorkeur gaf aan de Mazda MX-5 en vooral de zeer populaire Peugeot 207 CC. Een ander minpunt was de zeer matige afwerking van het interieur, met materialen uit de jaren ’80 en een heel basic sfeer. Tot slot werd de Wind onthuld in de lente van 2010, maar deed Renault er tot de herfst over om hem op de markt te brengen. Daardoor kreeg hij al een valse start, zeker omdat het merk maar heel weinig over het model communiceerde.
Uiteindelijk zijn van 2010 tot 2012 slechts 13.000 exemplaren geassembleerd en de verkoop ging nog door tot 2014 voor de voorraden er helemaal door waren. In dezelfde periode wist Mazda in Europa 40.000 stuks te slijten van de MX-5, terwijl Peugeot tussen 2006 en 2015 liefst 190.982 207 CC’s in elkaar schroefde.
Als gevolgd daarvan is de Wind nu al een verzamelaarsobject, vooral in zijn Gordini-versie met 133 pk en een koetswerk in Bleu Malte met twee witte strepen. Het was een compacte en duivels efficiënte coupé-cabrio.
