Bruno Wouters

19 JAN 2013

Ode aan de eenvoud !

 


Wie nog geen 40 is geworden zal weinig of geen herinneringen hebben uit de jaren '70. In die tijd konden enkele bevoorrechte motards dromen van een 750 of en 900 cc, maar de meesten waren al tevreden met veel minder dan dat. Het was toen ook de periode van de lichte trails bikes, een rage dat kwam overgewaaid uit de Verenigde Staten. Dat waren kleine, polyvalente en goed uitgeruste all-road modellen. In 1972 kon Honda zich al onderscheiden van de concurrentie met de XL 250 Motorsport, een viertakt trail met vier kleppen, de eerste van een hele lange reeks monocilinders.

 


De XL 250 viel meteen in de smaak en kende het nodige succes, hij lag ongetwijfeld ook aan de basis van de voorstelling van de Yamaha XT500 in 1975, gebaseerd op hetzelfde recept. De impact van die modellen op de huidige markt is moeilijk in te schatten. Kan u zich bijvoorbeeld voorstellen dat de kleine 500XT toen aanzien werd als een motor voor viriele en veeleisende mannen? Vandaag de dag is een 500 cc een klein brommertje, en wat moeten we dan van een 250 cc denken … 

De 250 CRF van Honda slaagt erin om een vernieuwende wind door het motorlandschap te doen waaien, en ze doen dat zonder de nostalgische kaart te trekken. Aan de vooravond van de jaren '60 werd de motor niet langer aanzien als een praktisch voertuig, maar de vrijetijdsmotor stak in die tijd de kop op in de Verenigde Staten en deed bij ons een nieuwe markt ontstaan. 

Einde van een cyclus

De Japanners hebben zich op alle segmenten van de motormarkt begeven met aantrekkelijke en betrouwbare modellen. Voor Honda gaat motorrijden in de eerste plaats over passie. Toch is die markt stilletjes aan aan het verdwijnen, en ook al vallen de verkoopcijfers niet helemaal tegen, kunnen we niet anders dan vaststellen dat we in een crisisperiode zitten. En als we naar de inschrijvingen kijken dan zouden we kunnen zeggen dat de Japanners het aan het opgeven zijn, maar niets is minder waar.

In de Verenigde Staten en Europa zitten we in een diepe crisis, maar voor andere delen van de wereld zijn miljoenen exemplaren nodig, maar niet dezelfde. De Japanners hebben dat begrepen en brengen een enorm aanbod kleine en goedkope modellen op de markt. De CRF van 3.990 € is daar een perfect voorbeeld van. 

Groot

De CRF heeft een moderne en aantrekkelijke look met een verzorgde afwerking. Het basisrecept is heel eenvoudig. Een stalen kader, omgekeerd voorvork, een Pro-link, twee remschijven en een watergekoelde monocilinder van de CBR. Voor die prijs is dit dus duidelijk een koopje, zowel wat de look betreft als de link naar de sportieve CRF-R.

Ook als we deze motor van dichtbij gaan ontleden blijft die stelling van toepassing. Achter het stuur van deze CRF zal de TT zithouding de ervaren piloten zeker niet verrassen met een lang en smal zadel, en een breed stuur om comfortabel over eender welke ondergrond te komen.

De baan

De gemakkelijke controle van de motor toont aan dat Honda altijd heel veel aandacht heeft geschonken aan de toegankelijkheid van hun modellen. De gewillige 250 heeft niet meteen een tractie controle of specifieke motorinstellingen nodig, maar beschikt wel over het nodige vermogen om zijn 144 kg vlot te verdragen. In het stadsverkeer is het een plezier om op te vertoeven, en kunnen we zo snel door het drukke verkeer geraken om ons naar de kleine landwegen op de buiten te begeven waar hij helemaal op zijn best is.

De combinatie van de motor en de zesvoudige versnellingsbak zorgen voor een aangenaam en rustig rijgedrag, en het valt ons op dat we meer dan ooit de tijd nemen om van het landschap te genieten. 

Eenvoud

Toegegeven, het is niet allemaal perfect. Zo is er maar weinig plaats voor de passagier op het eerder hoge en smalle zadel, en is het verwachte comfort niet helemaal op de afspraak. Ook het dashboard maakt niet echt indruk. Zou een meer "seventies" of "scrambler" model meer succes hebben? Hij zou in elk geval wat comfortabeler zitten, maar dat zou tegelijk ook het verlies van dat onvergelijkbaar rijplezier betekenen.

Is hij dan helemaal niet weggelegd voor de westerse markt? Dat is een heel andere vraag! Wij kunnen alleen maar vaststellen dat we enorm veel plezier hebben beleefd aan deze CRF. We hebben dan wel een pak meer tijd nodig gehad om langere afstanden af te leggen, maar we hebben er dan ook voor gekozen om voor de kleinere landwegen te gaan. En op die baantjes hebben we zoveel meer plezier gehad dan met veel zwaardere machines waar wij Europeanen zo op verlekkerd zijn.
 

Advertentie
Advertentie
Advertentie