De Wankelmotor werd in 1963 voor het eerst toegepast in de NSU Spider en sprak ook Citroën aan. Het Franse merk ging in zee met het Duitse NSU en samen richtten ze COMOTOR op met als doel deze rotatiemotor verder te ontwikkelen. De Fransen wilden weten of de uitvinding het op de lange termijn zou uithouden en begonnen daarom met een test op grote schaal. Citroën besliste namelijk om 500 prototypes te bouwen die het dan zou leveren aan uitgelote klanten. Die moesten dan beloven minstens 30.000 kilometer per jaar te rijden en om hun vaststellingen en eventuele opmerkingen door te geven. In werkelijkheid produceerde Heuliez, de koetswerkbouwer die voor Citroën de auto’s moest maken, geen 500 maar slechts 267 exemplaren. Om de wereld toch te laten geloven dat het hen gelukt was, kregen de auto’s op de linker voorvleugel een serienummer en besliste Citroën om daarbij bewust een paar nummers over te slaan zodat het aan de beloofde 500 geraakte…
Dat was dus de geboorte van de M35, die werd getest tussen 1969 en 1971. De enkelschijfsmotor met een cilinderinhoud van één liter ontwikkelde 49 pk bij 5.500 o/m en beloofde een topsnelheid van 144 km/u. Dat was beduidend meer dan de Ami 8 waar deze M35 van was afgeleid. De motor was trouwens niet het enige originele aan het model, dat bijvoorbeeld ook een coupékoetswerk had met 2+2 zitplaatsen. En in tegenstelling tot de donorwagen was de M35 uitgerust met een hydraulische ophanging waardoor dit de kleinste auto ter wereld was (4,05 meter) met dit type onderstel.
Uiteindelijk nam Citroën een model met een rotatiemotor in productie: de GS Birotor. De prototypes werden echter bijna allemaal vernietigd. Volgens de geruchten zouden er nog zo’n 30 bestaan…
