Als we in de pitstraat staan, schijnt de Portugese zon knetterhard op het asfalt. Maar toen Senna hier op 21 april 1985 winnend over de streep ging, stroomde het regenwater van alle kanten over het 4,2 kilometer lange circuit. Wetende dat het asfalt na al die jaren niet meer van geweldige kwaliteit is, dat de juiste uitloopzones ontbreken en dat de betonnen muur op veel plekken extreem dicht bij de baan staat, zijn we blij dat het droog is.
Het doel van de ingenieurs van McLaren was immers een auto te bouwen voor de openbare weg die sneller zou zijn dan alles wat de McLaren-fabriek in het Engelse Woking tot op vandaag produceerde. En om dat te testen, kun je beter niet op een natte baan rijden.
Alles nieuw ontworpen
Vrijwel alles aan de Senna heeft McLaren nieuw ontworpen. Neem de veiligheidscel uit koolstofvezel, die niet alleen sterker is dan die van de McLaren 720S, maar ook totaal anders van vorm, om plaats te kunnen bieden aan een geïntegreerde rolkooi. Er staan racestoelen in die in drie maten verkrijgbaar zijn, voor elk lichaamsformaat dus.
Airco?
Wel of geen airco, de klant heeft de keuze. Het scheelt zes kilo aan gewicht als je de klimaatregeling in de fabriek achterlaat. In deze testauto zit wel zo'n koeler. Van de 500 exemplaren die McLaren van de Senna bouwt zouden er trouwens maar twee zonder airco zijn besteld.
Bruno Senna
Aan de afstemming van de wielophanging en de totale balans heeft het neefje van Ayrton gewerkt, oud-F1-coureur Bruno Senna. Een vergroot slagvolume van de V8, van 3,8 naar 4 liter, en andere turbo's hebben voor een extreem hoog vermogen gezorgd: de achtcilinder levert nu 800 pk.
3…2…1…GO!
De extreem snelle acceleratie wekt serieus indruk: het voelt alsof je wordt afgeschoten. In minder dan drie tellen zit je aan 100 km/u. En de plakkerige Pirelli P Zero semi-slicks, banden die bijna geen profiel hebben en dus niet voor een natte weg geschikt zijn, maken de besturing van de Senna geweldig precies.
Remparachute
En dan de remmen. Wat weet deze McLaren Senna ongelooflijk krachtig zijn gigantische snelheid weer af te schudden. De auto heeft uiteraard koolstofkeramische schijven, die lichter en hittebestendiger zijn en die voor een fenomenaal gevoel in het rempedaal zorgen. Bovendien is er een soort 'luchtrem', in de vorm van een omhoogklappende achterspoiler. Die werkt als een remparachute en drukt de achterkant van de auto bovendien met nog wat meer neerwaartse kracht op het asfalt.
Maatstaven verzetten
In alle opzichten is de Senna een straatauto die de maatstaven verzet. Dat zit 'm in het fenomenale rempotentieel en in de totale afstemming en samenwerking van alle afzonderlijke componenten.
Overstuur
Het meest opzienbarend is het moment dat de Senna op echt hoge snelheid in overstuur dreigt te geraken. Hoewel McLaren de wielophanging van de Senna zo heeft afgesteld dat overstuur eigenlijk alleen op de limiet voorkomt, gebeurde het ons toch diverse keren dat de achterkant los raakte. Niet fijn op een circuit met dikke betonnen muren, vlak langs de baan en op matig asfalt, in een 800 pk sterke hypercar.
Besluit
En toch maakt de Senna je niet angstig. Er zit niks gemeens in het karakter van deze auto. Zolang je weet wat je doet en je respect toont voor die 800 paardenkrachten. En voor het prijskaartje van meer dan een miljoen euro…