Dat komt goed uit, want we zijn uitgenodigd op een barbecue op 150 km van thuis, en wonder boven wonder, het regent niet! Snel een flesje rosé, onze regenkleding, je weet maar nooit, en onze rugzak in de koffers en «let’s go»! Gelukkig is onze passagier dit gewoon, en begint na 3 kilometer niet te zeuren om terug naar huis te keren. Dat had wel kunnen gebeuren, want ondanks de geslaagde look van dit zadel, dat enorm bijdraagt tot de totale look van de motor, is er maar weinig, buiten haar geliefde bestuurder, om zich aan vast te houden.
Liefde kan toch mooi zijn !
Aan het rood licht, terwijl ze even de spieren losmaakte, waren we haar bijna kwijt toen we opnieuw vertrokken. 300 km in zo’n omstandigheden, is dat geen bewijs dat liefde toch zo mooi kan zijn? Dat gezegd zijnde, na een aantal kilometers kreeg ook ik het een beetje moeilijk achter het stuur van deze Harley. De houding is heel vermoeiend voor de rug en de benen. Spijtig, want het chassis is gewoon uitstekend. Gezond en strak, zowel aan lage als aan hogere snelheden, en met de nodige stabiliteit. Enkel de eerder lage bodemvrijheid kan ons ritme een beetje in toom houden. Het dichtbevolkte dashboard (zes tellers en een radio) zetten dan ook niet meteen aan tot een bijzonder lichte en reactieve rijstijl, maar dat worden we snel gewoon. Het motorblok is nu goed voor 103ci of 1690cc.
In de supermarkt
Een echte stille kracht deze Harley, dat het vooral van zijn koppel moet hebben. Onze vriend Umberto, atelierchef van Harley Davidson in Brussel, liet verstaan dat het beste nog moest komen. Enkele aanpassingen aan de motorinstelling, admissie, uitlaat uit de uitgebreide catalogus, en dit is een mirakel. Dat willen we gerust geloven, ondanks de strenge normen waar deze indrukwekkende V-twin aan moet voldoen. Aan 130 km/u draait de motor aan een kleine 3.000 tr/min, en laat acceleraties toe vanaf 1.500 tr/min, zolang we maar delicaat die gashendel bedienen.
Harley forever
We vinden bijna met plezier de typische karaktertrekken van het merk terug in deze machine, kenmerken die voor anderen eerder als een nadeel aanzien worden zoals de enorme handvaten en het typerende «clong» geluid. We vinden er ook, en dat is minder grappig, het gewicht van een Harley in terug. In dit geval is dat 355 kg, voldoende om rillingen over het lijft te krijgen om hem vlotjes uit de garage te halen, of zelf gewoon het stoppen aan een rood licht. Dan moet je ook nog goed opletten en ervoor zorgen goed stevig te staan bij het vertrekken om een vernederende circusattractie te vermijden.
Een beetje moderniteit
Ook oppassen voor het ABS systeem. Dat er een ABS systeem is, dat is goed nieuws, maar dit is wel niet heel reactief. Geen probleem bij een normaal gebruik, maar bij lage snelheden zitten we al snel een halve meter of een meter zonder remmen, de tijd dat voor het systeem nodig is om het eventueel blokkeren van een wiel op te sporen. Andere constructeurs gebruiken systemen dat een pak reactiever zijn, maar we stellen zijn aanwezigheid wel degelijk op prijs.
De Street Glide heeft een buitengewoon geslaagde look, waar maar moeilijk aan te weerstaan is. Misschien een beetje aan de motor sleutelen, en even door de Harley catalogus bladeren om hem wat comfortabeler te maken zullen hem helemaal onweerstaanbaar maken. Voor ons mag hij echter wel zonder radio, en aan een iets scherpere prijs ...